Στις 5 παρα 20 σήμερα το απόγευμα, ο κορυφαίος μπουζουξής μας, Γιάννης Σταματίου, ο περίφημος, Σπόρος, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες με καρδιολογικά προβλήματα.

Η ιστορία του Σπόρου είναι μεγάλη, ξεκίνησε στα 1949 και σε λίγα χρόνια ήταν ο πιο περιζήτητος μπουζουξής στις εταιρείες και στα κέντρα, μπαίνοντας με το σπαθί του, στο πάνθεον των βιρτουόζων του μπουζουκιού που τοτε ήταν οι : ΧΙΩΤΗΣ – ΜΠΕΜΠΗΣ – ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ.

Υπήρξε καλός φίλος με τον Σταύρο Τζουανάκο και τον Γιάννη Τατασόπουλο με τους οποίους συνεργάστηκε και στην Ελλάδα και στην Αμερική. Ξενητεύτηκε στην Αμερική το 1957 και μετά απο  κάποιες μικρες επανόδους το 1966 και το 1970, ξαναγύρισε μόνιμα στην Ελλάδα το 1979. Απο τότε έπαιξε για μια 20ετία ακόμα με όλα τα μεγάλα ονόματα, χωρις τυμπανοκορουσίες αλλά με ουσία !!

Επαιξε σε εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες τραγούδια, μεταξύ αυτων το “Ασπρο πουκάμισο” του Τσιτσάνη, “Ελα σήκω χόρεψε το” του Τατασόπουλου, “Είναι και Θεός”, “Μαχαραγιάς” του Τζουανάκου, “Ανοιξε και μετάνοιωσα” του Χιώτη και τόσα άλλα… ενω συνέθεσε ένα απο τα πιο δύσκολα οργανικά κομμάτια για μπουζούκι, το “Μπουζούκι και ουίσκυ”.

Μπορούμε να πούμε δίκαια ότι άφησε ένα άξιο διάδοχο του , τον μαθητή του Νίκο Τατασόπουλο, γιό του φίλου και συνεργάτη του, Γιάννη Τατασόπουλου.
Ο Τζίμι Χέντριξ παρομοίαζε τον Σπόρο με τον Φρανκ Σινάτρα, όταν ο Γιάννης Σταματίου έκανε μεγάλη καριέρα στην Αμερική.
Και ακόμα ο ίδιος ο Φρανκ Σινάτρα προέτρεπε τους συμπατριώτες του να πάνε να ακούσουν τις πενιές του Σπόρου λέγοντας χαρακτηριστικά :«Αν θέλετε να ακούσετε τον πιο γρήγορο μουσικό του κόσμου λέγεται Σπόρος και εμφανίζεται εκεί».

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 19/1 στο κοιμητήριο της Καλλιθέας

[youtube width=”550″ height=”350″]http://www.youtube.com/watch?v=hX3j8YESaPM&feature=related[/youtube]