Προβολές απο την Κινηματογραφική Λέσχη του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών

Το 1982, ο Άρι Φόλμαν ήταν ένας 19χρονος στρατιώτηςπεζικού στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. Το 2006 συναντά ένα φίλο από το στρατό, που του μιλά για τους εφιάλτες που έχει σχετικά με τις εμπειρίες του στον πόλεμο Ισραήλ – Λιβάνου του 1982. Ο Φόλμαν έκπληκτος ανακαλύπτει ότι δεν θυμάται τίποτα από εκείνη την περίοδο. Αργότερα την ίδια νύχτα έχει ένα όραμα από τη νύχτα της σφαγής στα στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα, χωρίς να είναι σε θέση να επιβεβαιώσει κατά πόσο ήταν αληθινή ανάμνηση. Στη ανάμνησή του, αυτός και οι συστρατιώτες του κάνουν νυχτερινό μπάνιο στην παραλία της Βηρυτού, υπό το φως φωτοβολίδων που κατεβαίνουν πάνω από την πόλη. Ο Φόλμαν, μετά από αυτή την ανάμνηση, σπεύδει να συναντήσει έναν άλλο φίλο από τον στρατό,  ο οποίος τον  συμβουλεύει  να  μιλήσει  για  το  θέμα  και  με άλλους ανθρώπους  που βρίσκονταν στην Βηρυτό την ίδια περίοδο, ώστε να καταλάβει τι συνέβη εκεί και να  ανακτήσει  τη μνήμη του.  Η  ταινία  ακολουθεί  τον Φόλμαν στις συζητήσεις του με φίλους του, έναν  ψυχολόγο και έναο οποίος ήταν στην Βηρυτό την ίδια περίοδο.

Σκηνοθεσία: Αρι Φόλμαν – Παίζουν: Αρι Φόλμαν, Ορι Σίβαν, Σμουέλ Φρένκελ, Ρον Μπεν Γισάχι     (90′)

Μια νεαρή γυναίκα Παλαιστίνια, η οποία γεννήθηκε στην Αμερική (από κατ’ ανάγκη μετανάστες γονείς) φτάνει στην πατρίδα της την Παλαιστίνη. Στο αεροδρόμιο την υποδέχονται οι Ισραηλινοί «Πού πάτε, κυρία μου», τη ρωτάνε, αφού πρώτα την ψάξουν πατόκορφα (και την ταπεινώσουν, παράλληλα). «Δεν πάω, ήρθα στο σπίτι μου», απαντάει εκείνη. Οι Ισραηλινοί κατακτητές δεν την αναγνωρίζουν! Τελικά, η νεαρή Παλαιστίνια γυναίκα παίρνει βίζα για κάποιες μέρες! Παίρνει άδεια από τον κλέφτη της γης της, του σπιτιού της, της ταυτότητάς της, για να χαρεί λίγες μέρες Παλαιστίνη! Τη μετατρέπουν, δηλαδή, τουρίστρια στον τόπο της! Φυσικά, αυτή δεν προτίθεται να υπακούσει. Αυτή ήρθε για να μείνει στην Παλαιστίνη και θα μείνει. Οχι στη στριμωγμένη Παλαιστίνη, εκεί δηλαδή που της έχουν οριοθετήσει τα νέα σύνορα! Σε μια λωρίδα και μάλιστα λωρίδα διαμελισμένη σε μικρά κομμάτια (για να ελέγχονται εύκολα). Αυτή θέλει ολόκληρη την Παλαιστίνη. Θέλει τη δική της Παλαιστίνη. Θέλει το σπίτι της, τη γειτονιά της, τη ζωή της. Θέλει τη Γιάφα, τα λεμόνια της αυλής της! Θέλει όλες τις αναμνήσεις, ό,τι δένει τους πολιτισμένους ανθρώπους με την πατρίδα. Ακόμα και τις μυρουδιές θέλει…

Σκηνοθεσία: Ανμαρί Τζασμίρ – Παίζουν: Σουχίρ Χαμάντ, Σάλεχ Μπακρί, Ριγιάντ Ιντεϊς         (109′)

Σε μια πόλη που βρίσκεται στη Δυτική Οχθη του Ισραήλ, μια Παλαιστίνια χήρα φροντίζει το δάσος με τις λεμονιές που είχε καλλιεργήσει ο παππούς της πριν από μισό αιώνα. Οταν ο νέος υπουργός Αμυνας του Ισραήλ αποφασίζει να χτίσει ένα πολυτελές σπίτι στην ισραηλινή μεριά του φράχτη, δίπλα στο λεμονοδάσος, οι σωματοφύλακές του κρίνουν ότι τα δέντρα αποτελούν απειλή γιατί μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κρησφύγετο. Ετσι ξεκινά μια άνιση νομική μάχη μεταξύ της Παλαιστίνιας και του Ισραηλινού υπουργού που αποκτά απρόβλεπτη τροπή όταν η χήρα ερωτεύεται το νεότερο δικηγόρο της και η παραμελημένη σύζυγος του υπουργού αρχίζει να συμπονά τη γειτόνισσά της… Μια ταινία για τους αγώνες ανθρώπων που παίρνουν μορφή μέσα από τις προσπάθειες μιας γυναίκας μόνης να προστατεύσει τα δέντρα της αλλά και για τη μοναξιά όλων των ανθρώπων.

Σκηνοθεσία: Εράν Ρικλίς – Παίζουν: Χιάμ Αμπάς, Αλί Σουλιμάν, Ρόνα Λιπάζ-Μάικλ, Ντόρον Ταβορί        (106′)